“..หาทองแท้แก้ไขมันไม่คล่อง ต้องเอาทองเสาชิงช้าน่าใจหาย แต่ล้วนเนื้อสิบน้ำทองคำทวาย สายสร้อยสายหนึ่งก็ถึงสลึงเฟื้อง..   “สุภาษิตสอนหญิงสุนทรภู่ บอกไว้ให้ทราบได้ว่า พื้นที่เสาชิงช้า บริเวณข้างเทวสถานในปัจจุบัน แต่เดิมครั้งสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์เคยเป็นตลาดขายเครื่องประดับ กำไล ตุ้มหู สร้อยที่ล้วนทำจากทองเหลืองทั้งสิ้น

เพลงสรรเสริญพระบารมีในโรงภาพยนตร์ เกิดขึ้นครั้งแรกในสมัยร.๗ เมื่อครั้งเปิดศาลาเฉลิมกรุง พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินีนาถ ไม่สามารถเสด็จมาเป็นองค์ประธานเปิดศาลาเฉลิมกรุงตามคำกราบบังคมทูลเชิญ คณะกก.จึงจัดพระบรมฉายาลักษณ์ และเปิดเพลงสรรเสริญพระบารมี เพื่อให้พสกนิกรได้ถวายความจงรักภักดีและน้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ หลังจากนั้นมาจึงเป็นธรรมเนียมปฏิบัติสืบมาจนถึงปัจจุบัน |  เครดิตภาพ Prachachat.net

พระยืนที่สูงที่สุดในกรุงเทพมหานครอยู่ที่ วัดอินทรวิหาร หรือ วัดของหลวงพ่อโต ย่านบางขุนพรหม หลวงพ่อโตหรือพระพุทธศรีอริยเมตไตรย)เป็นพระพุทธรูปยืนปางอุ้มบาตร ขนาดใหญ่ มีความสูง ๓๒ เมตร สร้างขึ้นโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี ในปี พ.ศ.๒๔๑๐ และเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุบนยอดเกศ ซึ่งได้รัฐศรีลังกามอบให้ในปี พ.ศ.๒๕๒๓

ประวัติศาสตร์เปลี่ยนเเปลงการปกครอง 2475

          เป็นบันทึกของเจ้านายพระองค์หนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งก่อนและหลังในช่วงเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 ซึ่งหาอ่านไม่ได้ในเอกสารประวัติศาสตร์เล่มอื่นๆ  มุ่งให้อ่านง่าย ไม่หนัก แต่นี่คือเรื่องจริง ชีวิตจริงที่เกิดขึ้นในช่วงสมัยที่การเมือง และระบอบประชาธิปไตยกำลังย่างกรายเข้ามาสู่ประเทศไทย โดยที่คนไทยส่วนใหญ่ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับประชาธิปไตยอย่างสิ้นเชิง บทสรุปของอำนาจที่ได้จากการปล้นมา โดยใช้คำสวยหรูว่า “อภิวัฒน์”

108 ที่กรุงเทพฯ

       เจาะลึกถึงที่มาและความสำคัญของสถานที่เก่าแก่ตั้งแต่ครั้งสร้างกรุง ประวัติความเป็นมาอันน่าสนใจ สถานที่สำคัญแต่ละแห่ง ล้วนมีแง่มุมประวัติศาสตร์ที่ควรค่าแก่การเรียนรู้ หนังสือ “108 ที่กรุงเทพฯ ฉบับปรับปรุงและเพิ่มเติม” เล่มนี้ จะกล่าวถึงสถานที่ต่าง ๆ ตั้งแต่ครั้งสร้างกรุง เช่น วัด ถนน สะพาน ย่านชุมชนและการค้า รมณียสถาน

สีของกระเบื้อง หลังคาในวัดโพธิ์ มีนัยความหมายซ่อนอยู่ ไม่ได้เป็นเพียงสีสันธรรมดาที่สวยงามเท่านั้น แต่สีเขียวเกิดจากความเชื่อเรื่องสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ที่พระอินทร์ประทับ พระวรกายสีเขียว จึงเป็นที่มาของกระเบื้องสีเขียว ต่อมาความนิยมและอิทธิพลจากวัฒนธรรมจีนเข้ามาในสมัยร.๓ จึงมีสีเหลืองเกิดขึ้น ด้วยนัยที่ว่าเป็นสีมงคล สีของจักรพรรดิจีนผู้ยิ่งใหญ่

 “4 ปี นรกในเขมร” เล่มนี้ เป็นเรื่องจริง
       บันทึกจากชีวิตจริงของ “ยาสึโกะ นะอิโต” ชาวญี่ปุ่นซึ่งได้สามีเป็นชาวเขมรผู้เคยเป็นทูต โดยบันทึกตั้งแต่วันที่เริ่มระเหเร่ร่อน หลังจาก “พอลพต” เข้าบ้าอำนาจ ชีวิตก็เหมือนใบไม้พลิกกลับในชั่วพริบตาเดียว เสียลูก เสียผัว เสียทุกสิ่งทุกอย่าง เหลือเพียงชีวิตติดกายเท่านั้น “4 ปี นรกในเขมร” เล่มนี้ เป็นเรื่องจริง ซึ่งบันทึกระหว่าง พ.ศ. 2518 – 2522 ผู้ปรากฏชื่อในเรื่องนี้ บางคนยังมีชีวิตอยู่ แต่บางคนล้มหายตายจากไปแล้ว นี่เป็นความจริงที่โหดร้ายที่สุด น่าเศร้า และไม่น่าเชื่อ

ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ถึงเหตุการณ์หลังสิ้นสุดยุคซูสีไทเฮา !!

หากท่านติดใจในภาพยนตร์จีนสุดคลาสสิคเรื่อง THE LAST EMPEROR และต้องการรู้ความเป็นไปของประวัติศาสตร์ตอนท้ายๆ ของประเทศจีน ก็ไม่ควรพลาดที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้   อัตชีวประวัติของจักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ชิง ที่ทรงคุณค่าที่สุดของโลก เพราะนี่คือข้อมูลทางประวัติศาสตร์ถึงเหตุการณ์หลังสิ้นสุดยุคซูสีไทเฮาที่เปิดเผยขึ้น! เมื่อสิ้นสุดซูสีไทเฮา เราต่างเข้าใจว่าราชวงศ์ชิงสิ้นสลายแล้ว แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่า ยังมีจักรพรรดิอีกพระองค์หนึ่ง ที่ไม่อยู่ภายใต้อำนาจของพระนาง และต่อมาได้กลายเป็นสามัญชนคนหนึ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยสามารถดำรงตนอย่างมีคุณค่าตราบวาระสุดท้ายของชีวิต

กำแพงเมืองจีนไม่ได้มีความยาวต่อเนื่องจากตะวันออกไปยังตะวันตกของประเทศ แต่มีทำเลที่ตั้งเป็นกลุ่มเครือข่ายกำแพงจีนตามพท.สำคัญ ในการส่งสัญญาณเมื่อข้าศึกบุกรุกสมัยโบราณ จะมีอาณัตสัญญาณ คือ การจุดควันไฟเป็นสัญลักษณ์ ควันไฟ ๑ กองเท่ากับบข้าศึก ๑๐๐ คน ควันไฟ ๒ กอง มีข้าศึก ๕๐๐ ควันไฟ ๓ กอง ข้าศึก ๑๕๐๐ เป็นต้น เป็นการส่งสัญญาณ ทำให้ทราบได้ว่าข้าศึกมาเท่าไหร่

2475 : เส้นทางคนแพ้  หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่งานวิชาการ แต่เป็นการนำเสนอชีวิต ของนายทหารแกนนำหลักในการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ที่มีสมญานามว่า “สี่ทหารเสือ” เมื่อเช้ามืดของวันที่ 24 มิถุนายน 2475 ทั้งก่อนหน้าและเริ่มแรก มิตรภาพก็มั่นคงเป็นเช่นนั้น แต่เพียงชั่วเวลาแค่ข้ามปี ทุกอย่างกลับเปลี่ยนผัน พลันตามมาด้วยชะตากรรมอันแสนเศร้า ไม่ว่าจะมองในมุมของความเป็นมนุษย์ และยิ่งน่าเศร้าขึ้นไปอีกเมื่อมองในมุมแห่ง “มิตรภาพ” หาก “หอกดาบ” มิอาจสามารถทำลายมิตรภาพในหมู่ทหารหาญได้ แต่ “อำนาจ” ทำได้